Wybór odpowiedniej formy zatrudnienia w firmie, zajmującej się robotami budowlanymi, jest bardzo istotny. Przedsiębiorcy w szczególności zainteresowani są tym, czy mogą zatrudniać osoby fizyczne w oparciu o umowę o dzieło, która jest nieoskładkowana, a co za tym idzie – korzystniejsza finansowo dla zatrudniającego. Z drugiej strony nieprawidłowe określenie, że dany stosunek prawny jest umową o dzieło, może skutkować zakwestionowaniem umowy przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Organ rentowy jest uprawniony do tego, by stwierdzić, że kontrakt błędnie nazwany umową o dzieło, w rzeczywistości powinien być oskładkowany. Z tego powodu bardzo istotna jest prawidłowa kwalifikacja umowy.

Cechy umowy o dzieło, odróżniające ją od innych stosunków prawnych, określono w przepisach Kodeksu cywilnego. W umowie o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. W wyniku wykonania umowy o dzieło ma powstać konkretny, indywidualnie oznaczony rezultat. Strony umawiają się, że osoba wykonująca zamówienie wytworzy dzieło, które przed rozpoczęciem wykonywania umowy nie istniało w takiej postaci.

W umowie o dzieło powinien być zatem określony konkretny efekt prac. Kontrakt powinien określać cechy dzieła, tak aby możliwa była późniejsza weryfikacja, czy rezultat prac nie jest obarczony wadami.

Co istotne, to nie nazwa kontraktu będzie przesądzała o zakwalifikowaniu go jako umowy o dzieło, tylko jego treść. Nie wystarczy zatem, że strony będą traktować dany kontrakt jako umowę o dzieło i będą co do tego zgodne przy zawieraniu, a następnie wykonywaniu umowy. To cechy kontraktu będą decydujące przy jego kwalifikacji prawnej. Jak wynika z orzecznictwa, w przypadku, gdy umowa wykazuje cechy wspólne dla dwóch różnych rodzajów kontraktów: umowy o dzieło i umowy o świadczenie usług, to w celu dokonania jej właściwej kwalifikacji prawnej należy ustalić, jakie cechy przeważają (wyrok SN z dnia 26 września 2019 r., III UK 252/18).

Długookresowa praca, to nie dzieło

Nie mamy do czynienia z wykonaniem dzieła, gdy wykonawca zobowiązuje się do długookresowej pracy, która polega na powtarzalnym wykonywaniu czynności związanych z bieżącą działalnością danej firmy budowlanej. W szczególności, umowa o dzieło nie będzie podstawą zatrudnienia w przypadku gdy dana osoba stale wykonuje wraz z innymi zatrudnionymi prace ogólnobudowlane w sposób i w kolejności wskazanej przez kierownika budowy, w stałych godzinach, określonych w kontrakcie.

Dzieło, czyli rezultat na budowie

Można zakwalifikować jako umowę o dzieło kontrakt, w ramach którego dana osoba na zlecenie firmy wykonującej roboty budowlane przykładowo:

– wykona i dostarczy schody wewnętrzne,

– wykona instalację elektryczną w budynku,

– zamontuje kominek w domu jednorodzinnym.

Konieczne jest zatem, by przedmiotem kontraktu między firmą budowlaną a daną osobą było osiągnięcie konkretnego rezultatu, o indywidualnych, oznaczonych w umowie cechach. W umowie należy określić również wynagrodzenie za osiągnięcie umówionego rezultatu, a także termin i sposób odbioru prac. Taki kontrakt można bez wątpliwości zakwalifikować jako umowę o dzieło.

Radca prawny Agnieszka Przybylska

Dowiedz się więcej: www.kancelariaprzybylska.pl

biuro@kancelariaprzybylska.pl